Historie

D.V.O.

Links de schoenmaker, rechts de slager.
V.l.n.r.: J. Hopman, J. Bouman, B. Timmers, A. de Rond, Van Breukelen, J. de Gelder, H. Bouman, ? P. de Bruijn. Voorste rij v.l.n.r.: G. Wildenboer, P. Sas, W. van Dorp, J. van Leeuwen, L. Steenhoek.

In de schoenmakerij van Janus Hopman vond op woensdag 2 maart 1932 de uiteindelijke oprichting plaats.

1932-1939 | De vooroorlogse periode

De vereniging bestond uit één elftal en speelde voornamelijk in de zomeravondcompetitie met andere Vlaardingse (bedrijfs)teams waaronder E.N.C.K. (Eerste Nederlandsche Coöperatieve Kunstmestfabriek later Windmill) en H.V.O. (de toenmalige scheepswerf bij Vlaardingen Oost).

In 1934 sloot D.V.O. zich aan bij de Zaterdagmiddag Amateur Competitie (Z.A.C.). De Z.A.C. werd in 1929 opgericht en organiseerde in Vlaardingen en omgeving competitievoetbal. D.V.O. heeft dan inmiddels een eigen veld aan de Maassluissedijk (ter hoogte van de toenmalige Windmill/kruising Deltaweg (locatie het Scheur) en neemt met twee elftallen deel aan de competitie. Wekelijks verschijnt het sportblad “Sportleven”.

Op 1 maart 1938 speelt D.V.O. zijn laatste wedstrijd op het veld aan de Maassluissedijk. We werden echter gastvrij bij H.V.O. uitgenodigd om de resterende thuiswedstrijden op het terrein van H.V.O. aan de Vulcaanhaven te spelen.

"1938: drie leden van D.V.O. in kantine van H.V.O. op broodmaaltijd na interland wedstrijd na Z.A.C. elftal en elftal uit Luxemburg zaterdag voetbal". V.l.n.r.: C.W.A. Kauffeld (bestuurslid), Jan Hofman en Wim van Willegen, spelers van D.V.O. en meespelend in het Z.A.C. elftal."

Na de verhuizing van de Maassluissedijk naar de Parallelweg (wat nu Deltaweg is, locatie t.h.v. de Gamma) liep het ledental van de vereniging terug. D.V.O. heeft dan net voldoende spelers om twee teams te bemannen. Financieel gaat het echter goed, dankzij de opbrengsten van de onderverhuur van het voetbalveld, vanwege een tekort aan sportvelden in de stad.

1940-1945 | De oorlogsjaren          
In mei 1940 trokken de Duitse legers ons land binnen. Met vijf jaar bezetting en onderdrukking als gevolg. De K.N.V.B. moest de K van Koninklijk gedurende de oorlog inleveren. Ook zij werd uitgebreid met andere kleine voetbalsport organisaties. Opgeheven werden de Z.A.C. en katholieke-, christelijke- en arbeiderssportbonden. D.V.O. werd ingedeeld in de eerste klas van de Zaterdagafdeling van de Rotterdamse Voetbal Bond (R.V.B.).

Het contact tussen de leden werd tijdens de oorlog steeds minder. Veel leden werden in Duitsland te werk gesteld, waardoor D.V.O. al spoedig met één elftal ging voetballen. Om het hoofd boven water te kunnen houden ontstond er aan het begin van de competitie 1943-1944 een tijdelijke fusie met v.v. Vlaardingen. De naam werd D.V.O.V.  (v.v. Vlaardingen is nog later gefuseerd met D.S.S. voorheen Sunlight). 

De competitie 1944-1945 werd in september afgelast, de spoorwegstaking en de oprukkende bevrijdingslegers, die al in Brabant waren, hadden tot gevolg dat men dacht dat de bevrijding spoedig zou volgen. Helaas duurde de bevrijding van het westen nog acht maanden en de winter die volgde was de beruchte hongerwinter. Niemand die nog met voetbal bezig was…




Twee identiteitskaarten waarop rechtsboven duidelijk zichtbaar de naam D.V.O. is gewijzigd in D.V.O.V.

Zij keerden niet terug
Toen de bevrijding een feit was, maakten we in de zomer van 1945 de balans op. We kwamen tot de droevige conclusie dat drie van onze leden op jonge leeftijd door oorlogsgeweld om het leven waren gekomen: 
Gerrit Koets - op zee gesneuveld;
Willem de Roo - om het leven gekomen door een bombardement van een Engelse diepvlieger tijdens het bouwen van een bunker;
Antoon Pieter Spoor - te werk gesteld in het Duitse Dresden en daar door het zware bombardement om het leven gekomen.

1945-1949 | De jaren na de bevrijding
Na de bevrijding werd de fusie met v.v. Vlaardingen weer opgeheven. D.V.O. kreeg zijn ’32 toegevoegd, omdat bij de K.N.V.B. inmiddels meerdere verenigingen onder deze naam waren ingeschreven. In Vlaardingen was de V.B.L.O. (Vlaardingse Bond van Lichamelijke Opvoeding) opgericht, waarbij ook onze vereniging zich aansloot. Deze bundeling van Vlaardingse sportverenigingen was dringend nodig, aangezien onze stad van 45.000 inwoners over slechts twee bruikbare turnzalen beschikte. Gemeentelijke sportvelden of een zwembad had Vlaardingen na de oorlog niet…

De sportverenigingen zonder speelveld verzochtten B&W om in Vlaardingen noodsportvelden aan te leggen. Deze terreinen, gelegen tussen de Van Beethovensingel en de Maassluissedijk, werden in 1949 in gebruik genomen. D.V.O. ’32 was een van de eerste huurders en kreeg noodsportveld nummer drie toegewezen (t.h.v. de Industriestraat en Burg. Pruissingel, op het terrein van de taanderij).

In 1948/49 werd een verzoek ingediend bij B&W om een stuk land te huren aan de toenmalige Soendalaan/Groeneweg (t.h.v. de huidige Karel de Grotelaan) dat onze vereniging zelf tot een sportveld wilde inrichten. Toestemming werd verleend en in 1950 volgde de start. Het aantal leden na de oorlog groeide langzaam. Tijdens het seizoen 1949/50 speelden we met drie seniorenelftallen en één juniorelftal in de competitie. 

1950-1959 | De volgende tien jaar
Na de opening van het terrein aan de Soendalaan, ging het verenigingsleven weer meer activiteiten vertonen. D.V.O. ’32 kreeg door zijn eigen veld meer bekendheid, met als gevolg dat nieuwe leden zich aanmeldden. En al snel werd met vier elftallen deelgenomen aan de competitie. 


D.V.O. '32/1 op Sportpark Vijfsluizen 1953. Staande v.l.n.r.: T. Roukema (secretaris), H.Klos, C. Wezenberg, J. de Ridder, A. Borsboom, W. Eikelenboom, P. v.d. Vlies. Voorste rij v.l.n.r.: S. Zwijgers, P. Kortleven, B. Versteege, F. Kalisvaart, en P. Hofman.


Seizoen 1955/56 D.V.O. '32 kampioen res. 2e klas. Staande v.l.n.r.: A. Kauffeld (voorzitter), Jo Knoop, Adrie Borsboom, Manus Meder, Frans Kalisvaart, Cor Wezenberg, Jan Verdijk en Anton Borsboom (penningmeester). Voorste rij v.l.n.r.: P. Paludanus, Wim Schepen, Jan v.d. Have, Leen Droog en Piet v.d. Vlies.

Het seizoen 1967/68 staat in het teken van de bouw van het clubgebouw. Op 9 november 1968 wordt het geopend. Het is een waar hoogtepunt in de geschiedenis van D.V.O. ’32. We bezitten immers een accommodatie waar velen jaloers op zijn!

       

Een grote toestroom van jeugd volgde, waardoor ook het aantal nevenactiviteiten flink uitbreidde. Het bestuur werd uitgebreid tot negen man, de acceptgirokaart doet zijn intrede en het clubblad wordt vervangen door een weekbrief, nodig vanwege het grote aantal wedstrijden.

De redactie aan het werk, v.l.n.r.: Dick Mulders (huidige voorzitter), Jo de Ridder, Bram Hopman en Gerrit Broere.

1972-1982 | De piek van '72         
In 1972 bestaat DVO '32 40 jaar en de jubileumcommissie organiseert dat jaar veel activiteiten met als hoogtepunt een feestavond in de Stadsgehoorzaal met onder andere de toen populaire zangeres Rita Corita.


Ca. 1969-1971 DVO '32/1. Staand v.l.n.r.: Luwe Paans (?), Co Du Fijn, ??, André Bastemeijer, ??, Cock Visser, Ad Roelofs, Henk Klos, Rob Jungblut, Piet Zegers. Zittend v.l.n.r.: Aad Hollenberg, Hans v.d. Berg, Dick v.d. Elst, Jan v.d. Boogert, André ?.

Circa 1975

De afgelopen zes jaar was D.V.O. ’32 uitgegroeid van 90 naar 725 leden! Er was geen ledenstop, maar het maximaal mogelijke was hiermee wel bereikt. De enorme groei veroorzaakte problemen in de organisatie en het bestuur. In de volgende seizoenen werd hard gewerkt aan een zakelijker aanpak van de nevenactiviteiten. De verschillende commissies kregen meer bevoegdheden maar ook meer verplichtingen opgelegd. De verantwoording van het bestuur aan de leden werd op de ledenvergadering beter gepresenteerd. Het clubgebouw werd in de laatste vijf jaar verschillende malen gerenoveerd, terwijl in 1979 een flinke uitbreiding plaatsvond. Er werden vier kleedlokalen met sanitaire blokken en een bestuurskamer bijgebouwd.

Bij het 50-jarig jubileum in 1982 is DVO 36 teams groot, zo’n 160 leden minder ten opzichte van de piek van 1972.

Eregalerij
Natuurlijk is iedereen op zijn eigen manier belangrijk geweest voor de vereniging, met grote en kleine daden. Toch verdienen de volgende mensen een eervolle vermelding:

Dirk Schepen, Adrie Borsboom, Anton Borsboom, Jaap Sas, Aus Kauffeld, Koos Braad, Jan van der Zwan, Jan van der Hoeven, Piet Zegers, Jo de Ridder, Ben Versteege en Cor v.d. Windt.


De gebroeders Borsboom in 1982 tijdens het 50-jarig bestaan van D.V.O. '32.

Tekst: Monique van 't Hof
Bronnen: archief DVO '32 en "50 jaar DVO '32, het historische verhaal van een Vlaardingse voetbalvereniging" door Jo de Ridder.