Competitie
5e klasse 02
Datum
25 mei 2019 11:45
Scheidsrechter
John Wiest
Accommodatie
Onbekend
Zaterdag 25 mei 2019 DVO'32 3 - Meanse 3 3-0 (1-0)
Nu de drankwalmen inmiddels zijn opgetrokken en ik mijzelf enigszins bij elkaar heb kunnen rapen na alle festiviteiten van afgelopen zaterdag, durf ik het toch wel weer aan om in de pen te klimmen. Een man mag uiteindelijk nooit van zijn verantwoordelijkheden weglopen. Dat alles rondom een kampioenswedstrijd zo'n heftig effect op het lijf met zich meebrengt, was er vooraf niet bij verteld. De zondag was niet aan mij besteed en de nasleep niet te harden. Zelfs een bezoekje aan de sportschool, in de hoop op een versneld lichamelijk herstel, gaf geen uitkomst. De druppels alcohol liepen nog letterlijk de spuigaten uit.
En dan te bedenken dat deze dag dramatisch slecht werd afgetrapt, want rond klokslag 10.45 uur ontstond er alom paniek na een verontrustend telefoontje. FC Maense: 8 man, niet van plan om af te reizen naar Vlaardingen. Is dit mentale oorlogsvoering of een hele slechte grap? Heeft iemand Frans Bauer al gesignaleerd? Trainer Tim Jong, met de stoom uit zijn oren, was in ieder geval op zijn zachts gezegd 'not amused'. FC Maense, de club met haar sterke wortels binnen de Kaapverdiaanse gemeenschap in Rotterdam waar men niet vies is van een feestje. Die zouden toch uitgerekend vandaag geen roet in het eten gooien?
Uiteindelijk is het gelukkig nooit zover gekomen. Omstreeks 11.30 uur kwam er een verlossend telefoontje: FC Maense was onderweg, met weliswaar een bij elkaar geraapt vreemdelingenlegioen. De wedstrijd kon doorgang vinden en de aanvangstijd werd een half uur uitgesteld. Kaapverdianen zouden uiteraard geen Kaapverdianen zijn om van dat uitgestelde half uur nog drie kwartier te maken. No big deal, al was hij op zondagavond gespeeld.. Het maakte de strakke gezichten aan Vlaardingse kant er echt niet minder op. 16 man op het wedstrijdformulier met Jacky Warmerdam en Bob de Groot op de zogeheten 'tribune'. Een groot compliment naar deze twee jongens is vandaag wel het minste gebaar wat we kunnen maken. Ondanks deze bittere teleurstelling vooraf hebben ze de volle 90 minuten met spanning en beleving met het team meegeleefd alsof het hun laatste waren. In één woord klasse.
Want het moest en zou een memorabele dag worden waar alles voor moest wijken. Eentje waarvoor je later een stoffig fotoalbum uit de kast trekt om samen met je kleinkinderen herinneringen naar boven te halen. Eentje waar je als klein jongetje wellicht van droomde om later mee te mogen maken met je vrienden. Er moest vandaag geschiedenis worden geschreven. De kroon op een mooi seizoen moest worden gezeten. Zit de spanning er al goed in?
Dan neem ik je mee terug naar de Marathonweg op zaterdagmiddag 25 mei 2019 om 12.00 uur op veld 2, waar DVO 3 onmiddelijk niets aan het toeval overliet. De bezoekers kregen te maken met een getergde tegenstander, die zichtbaar niet van 'laatkomers' hield op feestjes. Onder het toeziend oog van vele toeschouwers hing de openingstreffer al minutenlang in de lucht. Anne Boersma met een crosspass op maat richting Sjoerd Rijntalder. Eventjes controleren en in het dak van het doel trappen. De bevrijdende 1-0, die als beste medicijn werkt tegen kampioenskoorts, lag in de touwen. En de marge had kort daarop nog verder kunnen worden uitgebreid, toen Sjoerd Rijntalder de 2-0 leek binnen te leggen, maar Leon van den Tempel op de doellijn een laatste tikje gaf: buitenspel. Geen videoscheidrechter voor nodig. Tim Jong aan de zijkant kon de haren wel uit zijn kop trekken en ijsbeerde er weer lustig op los. Zwaluwen liet in Schiedam ondertussen de uitgelezen mogelijkheid om de festiviteiten te verstieren liggen door bij een 1-1 tussenstand een strafschop te missen.
Die Kaapverdianen bleken toch nog stugger te zijn dan verwacht. Michiel Torn bleef ondertussen in zijn laatste thuiswedstrijd als DVO'er naarstig op zoek gaan naar zijn eerste doelpunt deze jaargang. Dit weten de beheerders van enkele moestuintjes in de Zuidbuurt inmiddels ook. We zien onze ballen graag retour tegemoet, bij voorbaat alvast dank.
1-0 bij rust, heel spectaculair was de kampioenswedstrijd nog niet. En dat zijn dit soort wedstrijden eigenlijk nooit. Tijd voor bezinning, rustig de spiertjes losmaken. Het hoofdveld veranderde tussen deze twee bedrijven door ineens in een spookhuis. Ik besloot om maar snel de andere kant op te kijken. Het negatieve met het positieve bestrijden. Kethel-Spaland stond inmiddels in Schiedam met 3-1 voor tegen Zwaluwen, waardoor DVO 3 virtueel kampioen was. Aan ons om de eer hoog te houden. De ingevallen Yoeri Olivier kort na de hervatting met een hele fijne voorzet naar de tweede paal, waar Sjoerd Rijntalder slechts zijn kop tegen aan hoefde te zetten: 2-0. Zo herkennen we Sjoerdje en Yoeri weer terug.
En het verzet van Maense leek definitief gebroken. Niels van Brandwijk via Dylan Bakker door naar Jesse Muis op Sjoerd Rijntalder, achterlijntje halen en Ashraf el Fallaha kroop als een duveltje uit een doosje voor zijn directe tegenstander: 3-0. Een aanval uit het boekje over meerdere schijven en de champagne kon worden koud gezet. Dit kon onmogelijk nog mis gaan. Het balletje ging vervolgens rustig rond van voet naar voet. Ondertussen lachende gezichten in de dug-out: Kethel-Spaland-Zwaluwen was geëindigd in 7-1! Niets of niemand stond DVO 3 nu nog voor de titel in de weg. FC Maense vond het wel welletjes, ondernam nog enkele pogingen op de doelmond van Niels van Brandwijk, waarna Jesse Muis rond de middellijn de wedstrijdbal mocht overhandigen aan John Wiest en veld 2 hierna snel veranderde in een feestende mensenmassa.
Het kampioenschap voor DVO 3 was een feit. De bloemen, champagne, felicitaties en het ongeloof, ze waren allemaal van de partij in een achtbaan van emoties en de spelers vierden het feestje. De bekroning op een schitterend seizoen, waarin we vriend en vijand hebben verrast met onze eenheid. Individuen winnen over het algemeen namelijk geen prijzen, een hechte familie wel. Deze titel is er voor iedereen in deze groep die week in, week uit op zijn eigen manier zijn steentje heeft bijgedragen aan het verwezenlijken van deze doelstelling. We hebben uitgesproken wat we wilden en de missie volbracht. Tim Jong, de belichaming van dit succes, ging op de schouders, ere wie eer toekomt. De pijp is nog lang niet opgerookt en wellicht is deze ploeg in de 4e klasse volgend jaar tot nog meer moois in staat. Zolang deze groep maar bij elkaar blijft.
We besluiten dit seizoen aankomende zaterdag om 13.30 uur bij Excelsior Maassluis. Een veelgehoorde uitspraak tussen de festiviteiten door: "Een erehaag voor de kampioen zou daar toch wel ontzettend gaaf zijn."
Opstelling: Niels van Brandwijk, Nick Dam (Dylan Bakker), Bas Waringa (Bas Borsboom), Lars Klement (Thijs Waringa), Michiel Torn, Leon van den Tempel (Ashraf El Fallaha), Jesse Muis (C), Anne Boersma, Sjoerd Rijntalder, Pascal Møller, Steven Furtado (Yoeri Olivier).
- Jacky Warmerdam/ Bob de Groot, Willem de Hoog, Ruben de Bruijne, Joost Schonekamp.
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
